Tastun - Wikipedia
Taştun - Haqqında Məlumat
Taştun — Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında, indiki Meğri rayonunda kənd.[2]
| Kənd | |
| Taştun | |
|---|---|
| 39°03′53″ şm. e. 46°10′19″ ş. u.HGYO | |
| Ölkə |
 Ermənistan |
| Region | Zəngəzur mahalı |
| Rayon | Meğri rayonu |
| Tarixi və coğrafiyası | |
| Sahəsi |
|
| Mərkəzin hündürlüyü | 1.950 m |
| Saat qurşağı | UTC+4 |
| Əhalisi | |
| Əhalisi |
|
| Rəsmi dili | |
| Rəqəmsal identifikatorlar | |
| Telefon kodu | +374 (286) |
|
| |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Tarixi
redaktəToponim türk dilində «daş, qaya, dağ, təpə» mənasında işlənən taş[3] sözü ilə[4][5][6] türk dilində, sərbəst keçidi, yolu, çıxacağı olmayan bağlı, dövrəyə alınmış, hasarlanmış yer[7] mənasında işlənən tun[8] sözünün birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Relyef əsasında yaranan toponimdir. Quruluşca mürəkkəb toponimdir.
Əhalisi
redaktəBurada ermənilərlə yanaşı 1926-cı ildə 5 nəfər azərbaycanlı yaşamışdır[9].
İstinadlar
redaktə- ↑ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (erm.).
- ↑ PDF versiyası. // Qərbi Azərbaycanın türk mənşəli toponimləri. Müəllifi: İ. M. Bayramov; Redaktorları: B. Ə. Budaqov, H. İ. Mirzəyev, S. A. Məmmədov. Bakı: "Elm" nəşriyyatı, 696 səh. ISBN 5-8066-1452-2
- ↑ Müasir Azərbaycan ədəbi dilində işlənən daş sözünün qədim forması
- ↑ Древнетюркский словарь, Л., «Наука», 1969. s.539
- ↑ Мурзаев Э.М. Словарь народных географических терминов, М., «Мысль», 1984. s.547
- ↑ 337, s.238
- ↑ rus. быть закрытым,запертым,не иметь свободного проход
- ↑ Радлов В.В. Опыт словарья тюркских наречий, т.III, ч.2, СПб, 1905. s.1439
- ↑ erm. Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931) Arxivləşdirilib 2020-09-24 at the Wayback Machine. Հեղինակ: Զավեն Կորկոտյան. Յերեվան: Մելքոնյան ֆոնդի հրատ, 1932.; rus. Население Советской Армении за последние сто лет (1831-1931). Автор: Завен Коркотян. Ереван: Издательство «Мелконян фонд», 1932.; azərb. Son yüzildə Sovet Ermənistanının əhalisi (1831–1931). Müəllif: Zaven Korkotyan. İrəvan: «Melkonyan fond» nəşriyyatı, 1932. s.68-69
