Filipp Vilhelm Pfals Kurfurstu - Wikipedia

1615-ci ildə Volfqanq Vilhelm (1578–1653) və Bavariyalı Maqdalenanın (Bavariya hersoqu V Vilhelmin qızı) ailəsində doğulmuşdu. Gəncliyində atasının tapşırığı ilə yezuit təhsili almışdı. Buna baxmayaraq gənc şahzadə camaat arasında döyülür və alçaldılırdı. O, bundan əlavə odunçuluq sənətini öyrənirdi. Uşaqlığını və gəncliyini növbə ilə Noyburq və Düsseldorfda keçirdi. 1630-cu illərin sonundan o, həyat yoldaşı axtarmağa başladı. Axtarışlara imperator, onun qohumları (Bavariya və Köln kürfürstləri), papa və başqa hökmdarlar da cəlb olunmuşdu. Birinci namizəd imperatorun qohumu olan Florensiya şahzadəsi idi, lakin Toskana hersoqunun həddindən artıq çox olan tələbləri bu planları alt-üst etdi (məsələn, hersoq atasının taxtdan əl çəkməsini tələb etdi ki, qız şahzadəyə yox, hökmdara ərə getsin).

Brandenburq kürfürstü Fridrix Vilhelmin bacısı Lüiza Şarlotta ilə bir başqa namizəd idi. Filipp və atası Brandenburqla, şahzadə üçün cehiz olaraq Klevez hersoqluğunu vermək barədə fərziyyələr irəli sürdülər. 1641-ci ilin sonlarında kürfürstün öz qohumu Ernstin lehinə qərar verdiyi məlum olduqda, o, Vaza sülaləsindən Reç Pospolitalı III Sigizmundun qızı Anna Katarina ilə görüşməyə başladı. Vyana sarayında olarkən qardaşının onu bir alman knyazına ərə vermək istədiyini öyrənmişdi. Filipp daha sonra şanslarını araşdırmaq üçün 1642-ci ilin fevralında Varşavaya getdi. Varşava sarayı bu evliliyə təsdiqini verdi və Filipp Düsseldorfa qayıtdı. Volfqanq Vilhelm, imperator və şahzadənin qohumları, eləcə də papanın müdafiə etdiyi bu evliliyə könülsüz razılıq verdi. 9 iyun 1642-ci ildə Varşavada Anna ilə evləndi (1619–1651). Anna evliliyə böyük bir cehiz gətirdi: 243333 Reyxstaler nağd pul, təxminən 300000 Reyxstaler dəyərində daş-qaş, qızıldan, gümüşdən, qobelenlərdən və İran xalçalarından hazırlanmış qiymətli əşyalar. İtaliyadakı mülklər də cehizə aid idi: Foccadan rüsum və Kalabriya və Apruzzodan ipək və zəfərana görə illik 19043 dukat vergi (Annanın ulu nənəsi Bari hersoginyası Bona Sforza idi). Növbəti ildə (1643) atası Filippə Noyenar mahalından və Zintsiq və Remaqen dairələrindən olan vergiləri bağışladı.

1644-cü il noyabrın 10-da Filip Noyburqda atasının adına idarə etməyə başladı. 1653-cü ildə Qızıl Yun ordeninə cəngavər kimi qəbul edildi. Həmin il o, Yulix və Berq hersoqu kimi atasının yerinə keçdi və ikinci evliliyini Hesseli Elizabet Amaliya ilə etdi. Onun hakimiyyətinin ilk illəri Yulix və Berqin Aşağı Reyn mülkləri üzərində miras mübahisəsi ilə əlamətdar oldu, onların sahibliyinə həm də Brandenburqlu Fridrix Vilhelm iddia edirdi. Filipp Vilhelm problemi sülh yolu ilə həll etmək istəyirdi. Yalnız 1666-cı ildə Klevez müqaviləsi ilə vərəsəlik razılaşması bağlandı. 1658-ci ildə o, Müqəddəs Roma imperiyası taxtı üçün seçkilərdə I Leopolda qarşı fransızlar tərəfindən dəstəklənirdi. 1660-cı ildən onun vəfat etmiş birinci arvadı ilə münasibətinə görə Polşa taxt-tacına varis durmağa şansı var idi. Lakin 19 iyun 1669-cu il seçkilərində reç pospolitalılar Mixail Koributa səs verdilər. 1676-cı ildə böyük qızı Eleonora Maqdalenanın evliliyi ilə Filip Vilhelm İmperator I Leopoldun qayınatası oldu.

1685-ci ildə Pfals-Zimmern qolunun nəsli kəsildikdən sonra, ən yaxın qan bağı olan Filipp Vilhelm yeni kürfürst oldu. Yeni kürfürst müvafiq olaraq 1617 və 1651-ci illərdə anadan olmuş iki sələfindən də nisbətən yaşlı idi. Onunla birlikdə kürfürstlüyün hakimiyyətinə Pfals-Noyburq qolu gəldi. Təriqət dəyişikliyi əvvəllər kalvinizmi izləyən Pfalsda bəzi problemlərə səbəb oldu. Yeni seçici öldüyü il sələfi II Karlla vəfatından öncə kompromisə gəlsə də və Filip Vilhelm buna sadiq qalmasına baxmayaraq, kalvinistlərin yeni hökumətə inamsızlığı artır. Kürfürst özü Pfalsdakı bütün məzhəblər üçün hüquqi bərabərliyə nail olmağa çalışdı. Lakin bu, protestantların xoşuna gəlmədi, çünki katoliklərə bərabər hüquqlar verdi. Lakin bu mübahisələr kəskinləşmədi.

1687-ci ilin oktyabrında kürfürst böyük oğlu İohann Vilhelmi Heydelberqdə vali təyin etdi. Mərhum kürfürst II Karlın mirası ilə bağlı açıq qalan suallar Fransa ilə gərginliyə səbəb oldu. Kral XIV Lüdovik, baldızı Orlean hersoqinası Pfalslı Lizelotta adından Pfalsın bəzi hissələrinə iddia etdi. Danışıqlar nəticəsiz qaldı. Münaqişə gücləndi və Filipp Vilhelm qəzəblə Noyburq an der Donauya çəkildi. Daha sonra fransızlar 1688-ci ilin payızında fransızlar Pfalsı işğal etdilər və başqa yerlərlə yanaşı Haydelberqi də ələ keçirdilər. Növbəti il ​​onlar ölkəni sistemli şəkildə dağıntılara məruz qoymağa başladılar. Müqəddəs Roma İmperiyasının Reyxstaqı buna cavab olaraq 11 fevral 1689-cu ildə Fransaya müharibə elan etdi.^[2] Bununla da Doqquzillik müharibə başladı.

1690-cı ilin yazında Filipp Vilhelm qızının ailəsini görmək üçün Vyanaya getdi və sentyabrın 12-də orada vəfat etdi.

Filipp Vilhelm iki dəfə evləndi. O, birinci dəfə Reç Pospolitalı III Sigizmundun qızı Anna Katarina ilə evləndi. Cütlüyün doğuş zamanı ölən bir oğlu var idi. Anna özü 1651-ci ildə vəfat etdi. 1653-cü ildə ikinci evliliyini Hesseli Elizabet Amaliya ilə etdi. Bu ikinci evlilik 37 il davam etdi və son dərəcə xoşbəxt hesab edilirdi. Onların 17 övladı oldu:

• Ernst Baumgarten: Der Kampf des Pfalzgrafen Philipp Wilhelm mit den jülich-bergischen Ständen von 1669–1672. Beiträge zur Geschichte des Niederrheins. Jahrbuch des Düsseldorfer Geschichtsvereins 18(1903), S. 30–133; 19(1905), S. 1–63; 22(1908/09), S. 101–186.
• Robert Hassencamp: Der Ehebund der polnischen Prinzessin Anna Catharina Constantia mit Philipp Wilhelm v. Pfalz=Neuburg und seine politischen Folgen, Zeitschrift der Historischen Gesellschaft für die Provinz Posen 9(1894), S. 411–419.
• Robert Hassencamp: Die Bewerbung des Pfalzgrafen Philipp Wilhelm von Neuburg um die polnische Krone. Zeitschrift der Historischen Gesellschaft für die Provinz Posen 11(1896), S. 275–320.
• Robert Hassencamp: Ein brandenburgisch-bergisches Eheproject im Jahre 1641. Beiträge zur Geschichte des Niederrheins. Jahrbuch des Düsseldorfer Geschichtsvereins 10(1895), S. 225–243.
• Ernst Huckenbeck: Die Eroberung von Haus Hort. Eine Episode aus dem "Düsseldorfer Kuhkrieg" 1651. Hildener Jahrbuch 4(1983), hrsg. von Gerd Müller, S. 133–151.
• Klaus Jaitner: Die Konfessionspolitik des Pfalzgrafen Philipp Wilhelm von Neuburg in Jülich-Berg von 1647–1679. (Reformationsgeschichtliche Studien und Texte 107), Münster/Westf. 1973, ISBN 3-402-03714-9.
• Karl Kollnig: Die Kurfürsten von der Pfalz. Heidelberg 1993, ISBN 3-929295-04-0.
• Wilhelm Maier: Die geplante Heirat Philipp Wilhelms von Pfalz-Neuburg mit der Schwester des Grossen Kurfürsten. Annalen des Historischen Vereins für den Niederrhein insbesondere die alte Erzdiözese Köln 87(1909), S. 162–173.
• N. N. (Fbr=Heinrich Ferber?): Die Garderobe des Pfalzgrafen Philipp Wilhelm, späteren Herzogs von Jülich-Berg, auf seiner Reise nach Polen zur Vermählung mit Anna Catharina Constantia, Tochter des Königs Sigismund von Polen 1642, Beiträge zur Geschichte des Niederrheins. Jahrbuch des Düsseldorfer Geschichtsvereins 7(1893), S. 438–439.
• Willi Paetzer: Philipp Wilhelm (1615–1690). Kurfürst von der Pfalz 1685–1690. Shaker, Aachen 2005, ISBN 3-8322-3579-5.
• Otto R. Redlich: Die Schätze der herzoglichen Silberkammer zu Düsseldorf im 17. Jahrhundert. Nach den Akten des Düsseldorfer Staats-Archivs. Beiträge zur Geschichte des Niederrheins. Jahrbuch des Düsseldorfer Geschichtsvereins 8(1894), S. 109–138.
• Hans Schmidt: Das Haus Pfalz-Neuburg in der europäischen Politik des 17. Jahrhunderts. Mannheimer Hefte 2(1992), S. 106–120.
• Hans Schmidt: Philipp Wilhelm von Pfalz-Neuburg als Gestalt der deutschen und europäischen Politik des 17. Jahrhunderts. Düsseldorf 1973.
• Horst H. Stierhof (Hg.), Max Oppel (Red.): 475 Jahre Fürstentum Pfalz-Neuburg. Ausstellung im Schloß Grünau bei Neuburg an der Donau. 20. Juni 1980–19. Oktober 1980. München 1980.
• Rudolf Tilly: Vom Blühen und Sterben des Pfalz-Neuburgischen Fürstengeschlechts. Das Tor, Düsseldorfer Heimatblätter 1(1975), S. 18–19 (dort Quellenangabe zum Brief Elisabeths an Eleonore über Geschwister).
• Franz Wachter: Philipp Wilhelm, Pfalzgraf am Rhein. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 26, Duncker & Humblot, Leipzig 1888, S. 27–31.
• Peter Fuchs: Philipp Wilhelm. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 20, Duncker & Humblot, Berlin 2001, ISBN 3-428-00201-6, S. 384 f. (Digitalisat).
• Ronny Baier: PFALZ-NEUBURG, Philipp Wilhelm von. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 21, Bautz, Nordhausen 2003, ISBN 3-88309-110-3, Sp. 1160–1163.