Fexreddin Manafov - Wikipedia

Fəxrəddin Manafov 2 avqust 1955-ci ildə Xankəndidə çoxuşaqlı ailədə anadan olub. Bir müddət sonra isə ailə Bakıya köçüb. Uşaqlıqdan futbola böyük marağı olub. Çox yaxşı futbol oynayırmış. Hətta yaxın adamlar, ailə üzvləri onun gələcəkdə futbolçu olacağını düşünürmüşlər. 16 yaşı olarkən, 1971-ci ildə A.M.Şərifzadə adına Aktyor evində kinomexanik Aktyorlar evində kinomexanik kimi işə düzələn Fəxrəddin bir müddət sonra Almaniyaya hərbi xidmətə yola düşmüşdür. Hərbi xidmətdən qayıdıb sənədlərini M.Əliyev adına Azərbaycan Dövlət İncəsənət İnstitutuna vermiş və 1975-1980-ci illərdə orada ali təhsil almışdır. Tələbəlik illərində, 1976-1978-ci illərdə Tədris teatrında aktyor kimi fəaliyyət göstərmişdir. 1980-ci ildə ali təhsilini başa vurub aktyorlar evindəki fəaliyyətini davam etdirmişdir. Orada rejissor Vaqif İbrahimoğlu ilə tanış olan F.Manafov bir müddət sonra Vaqif İbrahimoğlunun quruluşunda “Ac həriflər” tamaşasında səhnəyə çıxır. Aktyor müsahibələrinin birində həmin illəri belə xatırlayır:

“İlk dəfə aktyor evinin foyesində səhnəyə çıxanda o dövrün böyük sənətkarları Mehdi Məmmədov, Şəmsi Bədəlbəylini orda gördüm. Onların hamısı bilirdi ki, mən orda işləyirəm. Ancaq birdən-birə Vaqifin quruluşunda hazırlanan “Ac həriflər” tamaşasında səhnəyə çıxdım. Orda bir neçə sözü olan rol ifa edirdim. Yadımda deyil, ya Mehdi müəllim, ya da Şəmsi müəllim dedi ki, Fəxrəddinə deyin, səhnədən çıxsın, tamaşa gedir. Onda ətrafdakılar onlara dedilər ki, o da tamaşada iştirak edir. Vaqif məni səhnəyə belə gətirdi”.^[3].

Bir müddət sonra Fəxrəddin Manafov Vaqif İbrahimoğlunun yaratdığı "Yuğ" teatrında aktyor kimi fəaliyyət göstərməyə başlayır. Beləliklə, 1989-1993-cü illərdə "Yuğ" Dövlət teatrında aktyor işləyir. Ona ən çox uğur gətirən teatrda hazırlanan “Şəhriyar” tamaşasında ifa etdiyi Məhəmmədhüseyn Şəhriyar rolu olur. O vaxt İran səfiri həmin tamaşaya baxandan sonra deyir: “Fəxrəddin eyni ilə Şəhriyarın cavanlığıdır”. Ancaq həmin illərdə aktyor xeyli çətinlik yaşamış, kasıb həyat tərzi sürmüşdür. 68 manat, 40 qəpik maaş alan aktyorun məvacibi ona bəs etmir. Hər gün anasının verdiyi bir manata özünə dörd peraşki alır, gününü həmin peraşkilərlə yola verir. Tədris teatrında işlədiyi günlərin birində isə o, səhnədə huşunu itirib yıxılır. Həkim onu yoxlayanda, məlum olur ki, aktyorun aclıqdan ürəyi gedib. 1998-ci ildə Slovakiyada yaşayanda atasının ölüm xəbəri gəlir. Qardaşı ilə Azərbaycana gələn aktyor atasını dəfn edəndən sonra anası ilə söhbətləşir. Anası ona deyir ki, atanın ilini verəndən sonra mən də gedəcəm. Aktyorun atasının ölümündən bir il, bir ay keçir və ananın ölüm xəbəri gəlir...^[3]

1977-ci ildən bu günədək Cəfər Cabbarlı adına "Azərbaycanfilm" kinostudiyasında aktyor kimi filmlərə çəkilir. "Evləri köndələn yar", "İşgüzar səfər", "Park", "Şeytan göz qabağında", "Ölsəm bağışla", "Təhminə", "Otel otağı", "Dronqo", "Qraf Krestovski", "Əlvida, cənub şəhəri", "Hökmdarın taleyi", "Sübhün səfiri", "Mahmud və Məryəm" kimi ekran işlərində iştirak edib. Aktyora ən böyük uğuru isə, “Ölsəm bağışla” və “Təhminə” filmlərindəki rolları gətirmişdir.

1987-ci ildə Azərbaycan SSR-nin əməkdar artisti, 2000-ci ildə isə Azərbaycanın xalq artisti fəxri adlarına layiq görülub. 2006-cı ildən Azərbaycan Respublikası Prezidentinin fərdi təqaüdçüsüdür.

Fəxrəddin Manafov gənclik illərində Tədris teatrında işləyən vaxt Vahidə adlı xanımla tanış olur. Vahidə xanım da həmin teatrda aktrisa kimi fəaliyyət göstərir. Sonradan məşhur diktora çevrilən Vahidə xanımla Fəxrəddin Manafov ailə həyatı qururlar. Onların heç bir zaman övladı olmur. Vahidə xanım dəfələrlə aktyora başqa qadınla evlənməyi təklif etsə də, Xalq artisti xanımının bu istəyini qətiyyətlə rədd edir. Bir-birlərinə böyük məhəbbəti olan cütlüyün bu sevgisi illərlə davam edir. Fəxrəddin Manafov xanımı haqqında müsahibələrinin birində deyir:

“Hər bir insanın bir neçə örtülü qapısı olur. Mənim bircə qapım var ki, o qapı Vahidəyə açılır. O qapını açıb nə istədiyimi deyə bilərəm. Təsəvvür et ki, qaranlıq bir guşədir, mən sadəcə başımı o guşəyə salıb bütün ağrımı, sevincimi, sirrimi, arzularımı həmin qaranlığa deyə bilirəm. Hərçənd ki, Vahidə onların hamısını bilir. Mən insani tərəfdən çox peşmanlıq çəkmişəm. Yəni elə şeylər vardı ki, eləməməliydim. Etmişəm, amma mövqeyim düz idi. Düzdür, Vahidə mənə deyir ki, sən düz etmisən, hətta insan kimi də, dost kimi də doğru etmisən. Amma mənim elədiyim bu günə kimi məni ağrıdır. Vahidə mənim sirli ensiklopediyam, kitabımdı. Onun haqqında həyatım, sevdiyim insan sözlərini demirəm. Bunu demək artıqdı. Çünki bunlar onsuz da belədi. O, çox böyük qadındı. Mənə çox böyük köməyi dəyib”.^[3]

3 mart, 2021-ci ildə aktyorun həyat yoldaşı Vahidə Manafova uzun sürən xəstəlikdən sonra dünyasını dəyişir. Bu itki Xalq artisti üçün ağır olur. O, müsahibələrinin birində deyir: “Mənim ən yaxınım, böyük ağrı ilə deyirəm ki, dünyasını dəyişdi. Bu, həyat yoldaşım Vahidə xanım idi. Mən hər gün səhər gözümü açanda da, gecə yuxuda da, yatmazdan qabaq da bu ağrını yaşayıram. Fikirləşirəm ki, artıq qəribə bir ömür başlayıb həyatımda... Mən hətta ən yaxınlarıma, anama və atama belə demədiklərimi Vahidəyə deyirdim. Amma artıq bu gün bunları deyə biləcək kimsəm yoxdur”.

1. Arzunu yarat (film, 1977)
2. Üzeyir ömrü (film, 1981)
3. Evləri köndələn yar (film, 1982) — Şamil
4. İşgüzar səfər (film, 1982) — Ənvər
5. Qaladan tapılan mücrü (film, 1982) — Nuriyev
6. Qocalar, qocalar... (film, 1982) — Eldar
7. Ömrün yolları (film, 1982) — Natiq
8. Gəmi saatının sirri (film, 1983)
9. Park (film, 1983) — Marat
10. Köhnə bərə (film, 1984) — Eldar
11. Tənha narın nağılı (film, 1984)
12. Əlvida, yaşıl yay (film, 1985)
13. İşarəni dənizdən gözləyin (film, 1986) — Şəfibəyov
14. Qəm pəncərəsi (film, 1986) — Kefli İsgəndər
15. Şəhərli biçinçilər (film, 1986) — Mədət
16. ...Əks-səda doğuracaq (film, 1987)
17. Şeytan göz qabağında (film, 1987) — Teymur
18. Özgə ömür (film, 1987) — Tahirbəyov
19. Alman klinikasına şəxsi səfər (film, 1988)
20. Meyl (film, 1988)
21. Doğma sahillər (film, 1989)
22. Lətifə (film, 1989)
23. Ölsəm... bağışla (film, 1989) — Yusif
24. Təxribat (film, 1989)
25. Gecə qatarında qətl (film, 1990) — Rüstəm
26. Qətldən yeddi gün sonra (film, 1991) — Rauf
27. Qəzəlxan (film, 1991)
28. Dünən, bu gün, sabah (film, 1992)
29. Təhminə (film, 1993) — Zaur
30. Nigarançılıq (film, 1998)
31. Otel otağı (film, 1998) — Kərim Əsgəroğlu
32. Etimad telefonu (film, 2001) — Farik
33. Dronqo (serial, 2002) (Rusiya) — Narkobaron Sadıqov
34. Bir anın həqiqəti (film, 2003) — Mahir Cavadov
35. Ovsunçu (film, 2002)
36. Əkizlər (film, 2004) (Rusiya) — Ruslan Xocayev
37. Qraf Krestovski (teleserial, 2004) — "NTV"(Rusiya, 2004)
38. Əlvida, cənub şəhəri (film, 2006) — Rza
39. Çalış, nəfəs alma (film, 2006)
40. Hökmdarın taleyi (film, 2008) — İbrahim xan
41. Silah (film, 2008) (Rusiya)
42. Sübhün səfiri (film, 2012) — Abbasqulu ağa Bakıxanov
43. Mahmud və Məryəm (film, 2013) — Ziyad xan
44. Həyat çiçəyi (teleserial, 2013) — Aslan Quliyev
45. Beş dəqiqə (film, 2015)
46. Əli və Nino (film, 2015)
47. Son səhnə (film)
48. Birlikdə (film, 2024)
49. Azərbaycan Atabəyləri (film, 2024)

• Манафов Фахраддин Манаф оглы  (rus.)
• Fəxrəddin Manafov
• Facebook səhifəsi
• Səda - Dövlət Rus Dram Teatrı premyeraya hazırlaşır (15.04.2016)
• Səda - “Kazanova: sevgi dərsləri” tamaşası nümayiş olunub (25.04.2016)
• “Mən brend deyiləm” - Xalq artisti Fəxrəddin Manafov - FOTOLAR Arxivləşdirilib 2016-04-28 at the Wayback Machine
• Фахраддин Манафов завершит сезон Русской драмы - ФОТО