Vaqif Ibrahim - Wikipedia
Vaqif İbrahim (tam adı: İbrahimov Vaqif Əliyar oğlu) — şair, 1979-cu ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycan SSR Lenin komsomolu mükafatı laureatı (1976), M.Qorki adına Ümumittifaq mükafatı laureatı (1978).
| Vaqif İbrahim | |
|---|---|
| Vaqif Əliyar oğlu İbrahim | |
| Doğum tarixi | |
| Doğum yeri | Şəki, Azərbaycan SSR, SSRİ |
| Vəfat tarixi | |
| Vəfat yeri | Sumqayıt, Azərbaycan SSR, SSRİ |
| Vəfat səbəbi | avtomobil qəzası |
| Vətəndaşlığı |
 SSRİ |
| Fəaliyyəti | şair |
| Mükafatları |
 |
Həyatı
redaktəVaqif İbrahim 1945-ci il sentyabrın 30-da Şəki şəhərində doğulmuşdur. Burada orta təhsil aldıqdan sonra M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Neft və Kimya İnstitutunu bitirmişdir. Əmək fəaliyyətinə jurnalist kimi başlamışdır. Sumqayıt şəhər radio verilişləri redaksiyasında redaktor (1968-1970), məsul redaktor (1971-1975), Əli Kərim adına Sumqayıt gənclik poeziya klubunun sədri (1970-1971), "Ulduz" jurnalı redaksiyasında ədəbi işçi (1975-1976), "Göyərçin" jurnalının məsul katibi (ömrünün sonuna qədər) olmuşdur. Eyni zamanda 1980-1983-cü illərdə Azərbaycan LKGİ MK nəzdində gənc yazıçıların respublika ədəbi birliyinə rəhbərlik etmişdir. Azərbaycan komsomolunun XXX–XXXI qurultaylarında nümayəndə, XXXI qurultayında respublika LKGİ MK-ya üzv seçilmişdir.
Baykal Amur magistralının fəxri inşaatçısı adına layiq görülmüşdü. SSRİ-Bolqarıstan "Drujba" jurnalı redaksiya heyətinin üzvü idi. 1983-cü ildə faciəli surətdə həlak olmuş, Sumqayıtda dəfn olunmuşdur.
Əsərləri
redaktə- Bu torpaqda doğulanlar. Bakı: Gənclik, 1970, 126 səh.
- Ömür balladası. Bakı: Gənclik, 1970, 31 səh.
- Dünyanın keşiyində. Bakı: Gənclik, 1974, 87 səh.
- Baykal-Amur magistralında. Bakı: Gənclik, 1975, 102 səh.
- Mehribanlıq işığı. Bakı: Yazıçı, 1981, 121 səh.
- Taleyimə yazılanlar (şeirlər). Bakı: Gənclik, 1985, 188 səh.
- Vaxtla üz-üzə. Bakı: Gənclik, 1982, 228 səh.
- Taleyimə yazılanlar. Bakı: Gənclik, 1984, 212 səh.
- "Mən də varam- Xan nəşriyyatı,2015
Yaradıcılığı
redaktəANA VƏ KÖRPƏ
Beşik;
Yelkənli qayıq,
Doğma ev
ilk limanı.
Anadır
bu qayığın
özülü: "kapitanı"…
