Dovlet Huququ - Wikipedia

Dövlət hüququ və xüsusi hüquq arasında bölünmə hüququn, xüsusən də hüquq normasının məzmunu ilə bağlı öyrənilməsi zərurətindən irəli gəlir. Bu təsnifatın və ya hüquqi mövzunun tələbidir.^[4] Dövlət hüququ və özəl hüquq arasındakı bölgü həm də hüquq fakültələrinin və bakalavr və magistr proqramlarının təşkili üçün oxudur.

Dövlət və özəl hüquq arasındakı bölünməni təhlil etmək və xarakterizə etmək üçün sözügedən hüquqi münasibəti başa düşmək üçün bir sıra obyektiv meyarların yaradılması vacibdir. Aşağıdakı meyarlar fərqlənir:

• Hüquq münasibətinin məzmununa gəldikdə: bu meyar üçün hüquqi münasibətdə hansının üstünlük təşkil etdiyini yoxlamaq vacibdir. Ümumiyyətlə, qorunan maraq özəl sektora aiddirsə, sahə xüsusi hüquqa, ictimai maraqdırsa, dövlət hüququ sahəsinə aid olacaq;
• Hüquq münasibətlərinin növü ilə bağlı: subyektlər arasında koordinasiya əlaqəsi olduqda, yəni tərəflər bərabərlik vəziyyətində olduqda o, xüsusi hüququn hüquq münasibəti sayılacaqdır. Əks halda, əgər bu, tərəflərdən birinin digərini öz iradəsinə tabe edə biləcəyi məcburiyyət münasibətidirsə, o, dövlət hüququna aid olar;
• Hüquq münasibətinin formasına gəldikdə: ümumiyyətlə, imperativ xarakter daşıyan norma və hamı üçün məcburi olan norma dövlət hüququ sahəsinə aid edilməlidir. Əksinə, fərdlərin iradə və mənafelərinin muxtariyyəti üstünlük təşkil edərsə, o, xüsusi hüququn sahəsi olacaqdır.

Müasir dövlətlərdə konstitusiya hüququ dövlətin əsaslarını müəyyən edir. Hər şeydən əvvəl o, dövlətin fəaliyyətində qanunun aliliyini formalaşdırır. İkincisi, hökumətin formasını — onun müxtəlif qollarının necə işlədiyini, onların necə seçildiyini və ya təyin edildiyini, onlar arasında səlahiyyət və vəzifələrin bölünməsini müəyyən edir. Ənənəvi olaraq hökumətin əsas elementləri icra, qanunverici və məhkəmədir. Üçüncüsü, hər bir insan üçün qorunmalı olan əsas insan hüquqlarının nədən ibarət olduğunu və vətəndaşların daha hansı vətəndaş və siyasi hüquqlara malik olduğunu təsvir edərkən, hər hansı bir hökumətin etməli olduğu və etməməli olduğu əsas sərhədləri müəyyən edir. Əksər yurisdiksiyalarda konstitusiya hüququ yazılı sənəddə, Konstitusiyada, bəzən düzəlişlər və ya digər konstitusiya qanunları ilə birlikdə təsbit edilir. Bəzi ölkələrdə isə tarixi və siyasi səbəblərə görə belə yüksək möhkəm yazılı sənəd mövcud deyil – Birləşmiş Krallığın Konstitusiyası yazılmamış bir sənəddir.

İnzibati hüquq dedikdə, bürokratik idarəetmə prosedurlarını tənzimləyən və inzibati orqanların səlahiyyətlərini müəyyən edən hüquq normaları nəzərdə tutulur. Bu qanunlar məhkəmə və ya qanunverici orqanlar deyil (əgər onlar həmin yurisdiksiyada fərqlidirlərsə) hökumətin icra hakimiyyəti tərəfindən həyata keçirilir. Bu hüquq orqanı beynəlxalq ticarət, istehsal, çirklənmə, vergitutma və s. tənzimləyir. Bu, bəzən mülki hüququn alt kateqoriyası kimi, bəzən isə tənzimləmə və ictimai institutlarla əlaqəli olduğu üçün dövlət hüququ kimi qəbul edilir.

Vergi hüququ ilk dəfə 17-ci əsrdə ortaya çıxmağa başlayan yeni suverenlik nəzəriyyələrinin nəticəsi olaraq dövlət hüququ sahəsinə çevrildi. Bu vaxta qədər vergilər qanuna əsasən, özəl donor — vergi ödəyicisi tərəfindən dövlətə verilən hədiyyə hesab olunurdu.^[5] O, indi dövlət hüququ sahəsi hesab olunur, çünki o, şəxslərlə dövlət arasında münasibətlərə aiddir.