Berinq Adasi - Wikipedia
Berinq adası — Komandor adalarının tərkibinə daxil olan ən iri ada. Kamçatka yarımadasından Kamçatka boğazı ilə ayrılır. Boğaz Sakit okeanı ilə Berinq dənizini birləşdirilir. İnzibati cəhətdən Rusiyanın Kamçatka diyarının Aleut rayonu ərazisinə daxildir. Adada Vitus Berinqin qəbri yerləşir[2].
| Berinq adası | |
|---|---|
| rus. Остров Беринга | |
 | |
| Ümumi məlumatlar | |
| Sahəsi | 1667 km² |
| Uzunluğu |
|
| Eni | 15 km[1] |
| Hündür nöqtəsi | 755 m |
| Əhalisi | 752 nəfər (2005-ci il) |
| Yerləşməsi | |
| 55°00′00″ şm. e. 166°15′00″ ş. u.HGYO | |
| Ölkə |
 Rusiya |
| Akvatoriya | |
|
|
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
.jpg)
Xüsusiyyətləri
redaktəBerinq adası bir necə on kilometrlərlə aralıda yerləşən Mednı adasından Admiral Kuzneçov boğazı ilə ayrılır. Adanın uzunluğu 90 km, eni 24 km təşkil edir.
Komandor adalarına daxil olan digər adalar kimi Berinq adasıda sualtı silsilələrlə Alyaska yarımadasına qədər uzanır.
Əhalisi
redaktəAdada yegahə yaşayım məntəqəsi Nikolskoye kəndidir. 2005-ci il məlumatına görə adada 752 nəfər yaşayır. 2002-ci il siyahıya alınmasına görə 808 nəfər sakindən 300-ü Aleutlardır.
Fauna
redaktə- Agrotis frosya — adanın əsas endemik canlısıdır. Bu kəpənək növü 2014 ildə aşkarlanmışdır.
Mənbə
redaktə- Komandor adaları (Aleut rayonu) Arxivləşdirilib 2011-02-09 at the Wayback Machine
- Komandor adalarının şəkilləri Arxivləşdirilib 2009-06-19 at the Wayback Machine
- Официальный сайт Администрации Алеутского муниципального района
- Общественная газета Алеутского района "Алеутская звезда" Arxivləşdirilib 2011-05-24 at the Wayback Machine
Ədəbiyyat
redaktəPekarsky, O. (2014). "Contribution to the knowledge of Noctuidae fauna of Bering island." Fibigeriana supplement: 2. 177–200 pp. color plates 299–304 pp.
İstinadlar
redaktə- ↑ 1 2 various authors Nova Hedwigia: journal of cryptogamic science, Nova Hedwigia (ing.): Zeitschrift für Kryptogamenkunde. / J. Gerloff, F. Mattick 1959. ISSN 0029-5035; 2363-7188
- ↑ Ваксель, Савелий Лаврентьевич Вторая Камчатская экспедиция Витуса Беринга. Л.; М., 1940.
